- uzbroić się
- сов.вооружи́ться
uzbroić się się w karabin — вооружи́ться винто́вкой
uzbroić się się w cierpliwość — вооружи́ться (запасти́сь) терпе́нием
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
uzbroić się
Смотреть что такое "uzbroić się" в других словарях:
uzbroić się — w cierpliwość «starać się być cierpliwym, opanowanym»: – Domyślam się, ile nerwów musiało ojca to czekanie kosztować. – Nieważne. Uzbroiłem się w cierpliwość. T. Breza, Urząd … Słownik frazeologiczny
uzbrajać się – uzbroić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyposażać się w broń, sprzęt wojskowy; zbroić się, gromadzić broń, zaopatrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rebelianci uzbroili się w pistolety maszynowe. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy … Słownik języka polskiego
uzbrajać się — Uzbroić się w cierpliwość «starać się być cierpliwym, opanowanym»: – Domyślam się, ile nerwów musiało ojca to czekanie kosztować. – Nieważne. Uzbroiłem się w cierpliwość. T. Breza, Urząd … Słownik frazeologiczny
cierpliwość — Święta, anielska cierpliwość «wielka, niewyczerpana cierpliwość»: Jacek i Anna znali się przynajmniej od dwudziestu lat i lubili, to znaczy Jacek uwielbiał ją prowokować i wykłócać się z nią o tak zwane sprawy zasadnicze, a Anna znosiła to z… … Słownik frazeologiczny
uzbrojenie — n I 1. rzecz. od uzbroić. 2. «broń, sprzęt bojowy, w który wyposażone jest wojsko, jednostka wojskowa lub pojedynczy żołnierz; każde narzędzie walki, w które ktoś jest wyposażony» Uzbrojenie artyleryjskie, rakietowe, strzeleckie. Uzbrojenie… … Słownik języka polskiego
odwaga — ż III, CMs. odwagawadze, blm «śmiała, świadoma postawa wobec niebezpieczeństwa, zdolność do takiej postawy; męstwo, śmiałość, nieustraszoność; siła moralna» Bezprzykładna, niesłychana, szalona odwaga. Poczuć przypływ odwagi. Komuś nie brakuje… … Słownik języka polskiego
cierpliwość — ż V, DCMs. cierpliwośćści, blm «umiejętność znoszenia ze spokojem rzeczy przykrych; zdolność spokojnego wyczekiwania; opanowanie, wytrwałość» Tracić cierpliwość. Uzbroić się w cierpliwość. Nadużywać czyjejś cierpliwości. Wyprowadzić kogoś z… … Słownik języka polskiego
rewolwer — m IV, D. u, Ms. rewolwererze; lm M. y «wielostrzałowa, krótka broń palna, z magazynkiem nabojowym w kształcie bębenka obracającego się za każdym pociągnięciem spustu; używana do strzelania na bliskie odległości» Rewolwer sześciostrzałowy. Nabić… … Słownik języka polskiego
cierpliwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zdolność znoszenia w sposób spokojny, opanowany opóźnienia, zwłoki, trudności, przykrości, cierpień, trudnych sytuacji; niezrażanie się przeciwnościami i trudnościami; także: bycie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
